حرف های یه آدم نامرئی

آنگاه که غرور کسی را می‌شکنی

آنگاه که غرور کسی را له می‌کنی، آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می‌کنی، آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می‌کنی، آنگاه که بنده‌ای را نادیده می‌انگاری، آنگاه که حتی گوشت را می‌بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی، آنگاه که خدا را می‌بینی و بنده خدا را نادیده‌ می‌گیری، می‌خواهم بدانم، دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می‌کنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟ و به سوی کدام قبله مناجات و عبادت می‌کنی؟