حرف های یه آدم نامرئی

نمیدونم باید از کجا شروع کنم

با چی

میدونم که فقط توی رودخونه زندگی افتادم و فقط میرم اما به کجاش رو نمیدونم

نه که فکر کنی من هیچ کاری نمیکنم اما نمیتونم هر چی دست و پا میزنم بدتره

پس به خودم میگم بزار برم دیگه این زجر کشیدنا و دست و پا زدن ها دیگه چیه

خسته میشم و ول میکنم

چی درست نشنیدم گفتی یه روز درست میشه؟

نه فکر نمیکنم دیگه بی خیال نجات پیدا کردن شدم

فقط میام اینجا مینویسم که یه کم آروم بشم توی بیرون از خونه پیش همه نقاب میزنم اما اینجا میخوام بیخیال بشم بشم همون نامرئی که هستم بدون باید و نباید فقط خودم باشم و خودم نمیدونم یه روز کسی اینها رو میخونه

اصلا مهمه ننننننننننننننننننننننننننههههههههههههههه نمیخواد نگران حتی اشتباه تایپیم باشم آخه من نامرئیم

رهای رها