حرف های یه آدم نامرئی

یه چیزی بگم بخندی

راستش من فکر میکنم بازدید هایی که از وبلاگم میشه فقط خودمم که هی وارد شدم

احمقانه هست نه آه چقدر خوب الان تونستم بعد مدت ها یه لبخند بزنم اما با اشگ بود به این میکن خنده تلخ؟؟!!! اما حداقل خودم بودم خود بیچاره و بدبخت و شاد و غمگینم بدون هیچ اجباری برای عادی بودن توی جامعه طوری رفتار کنی که بگن خوب آدم معمولیییی نکن چرا رفتارات تناقض داره و من تو دلم بگم آخه شما چی میدونید از قلب آدم ها مگه همه باید مثل هم باشن مگه دیونه توی این دنیا نمیتونه زندگی کنه مگه نمیشه با خنده گریه کرد مکه نمیشه عصبانی بود و عاشق ،کی گفته نمیشه چیزای متناقض رو کنار هم گذاشت چرا نمیشه مگه شما خداید مگه شما کیید که بهم میگید نمیشه میخوام اشک بریزم بخندم این هم برام یک حسه مثل شاد بودن و غمگین بودن مثل طعم های غذا مگه چون شما نمیتونید غذای تند بخورید نباید منم بخورم

آآآآآهههههههههایییییی آدما دارم بلند میگم بشنوید اگه دیونگیه اگه احمق بودن اگه حماقته  اگه فقط منم تو دنیا اینجوریم می خوام خودم باشم به شما ارتباطی نداره من رو رها کنید من به کمک شما ها نیاز ندارم میخوام به روش خودم زندگی کنم تنها و نامرئی

آه چقدر این تم وبلاگم رو دوس دارم چه تناسب قشنگی داره سیمان سرد با رنگ خاکستری که سرما و تنهایش رو با  درختی بی روح و تنها توی مه سبزه  و خاک سرد زمینش من رو به یاد روح تنهای نامرئیم می ندازه آههههههه انگار قلبم می خواد پرواز کنه

سلام خودم خوبی نمیدونم چه حسی دارم فقط میدونم باید انبوه کارهام رو انجام بدم

میدونی حس میکنم هنوز خیلی کارا باید برای خودم انجام بدم

میدونی من یه آدم موفق موفق در کارم هستم یه شخصیت ثابت و محکم توی زندگیم دارم اما آخه از این نقاب ها خسته شدم میخوام از همه چی فرار کنم پرواز کنم و به همه آرزو هام برسم آرزو هام چیه؟

اول از همه دلم می خواد نقاشی یاد بگیرم  و موسیقی رو شروع کنم تا بتونم باهاش احساساتم رو بیان کنم دلم می خواد سفر کنم  به همه جای دنیا مثل یه روح هر جور که دلم می خواد رفتار کنم هر چور که دلم می خواد بپوشم هر چقدر دلم می خواد فریاد بزنم بخندم گریه کنم بخوابم بدوم تا راحت شم دلم می خواد دوستای خوبی داشته باشم رها باشم

از زمین و زمان کنده شم شرمنده نباشم افسوس نخورم

میدونی سالهاس دارم فیلم نگاه میکنم تا الان فکر نکرده بودم چرا؟ اما تازگی ها فهمیدم به این خاطر بوده که تو فیلم ها همه چی آخرش خوب میشه سیندرلا پرنسس میشه زیبای خفته نجات پیدا میکنه بدا رو سیاه میشن خوبا موفق و شاد همه انسانها آخر فیلم ها می خندن همه خوشبختن

کاش زندگی ما بجای این درام تلخ یه فیلم کمدی بود کاش دیونه بودیم

کاش می تونستم به چشم های همه نگاه کنم  و بگم این منم خودم خود خودم حالا حرفیه

ببندید اون دهن های گشادتون رو  آههههه که سیاست داشتن چقدر احمقانه اس اما باید داشت

راستش رو بخوای اولین بار که عشق رو شناختم فکر کردم آخی اینجا دیگه می تونم خودم باشم  پیش عشق اما بزرگترین اشباهم همین بود باید سیاست می داشتم اما نمی خواستم بفهمم ابلهانه به این کار پا فشاری کردم و آخرش تقش در اومد

ناراحت نیستم از شکست های  که به خاطر صداقتم پایداری و انسانیتم خوردم

راستش رو بخوای هنوز آدم نشدم میخوام همون باشم آخر همه مرگه دیگه حداقل انسان مردم

زمانی که تسلیم باشی؛ تمام هستی از تو حمایت می‌کند هیچ چیز با تو مخالف نخواهد بود، زیرا تو با هیچ چیز مخالف نیستی.

خودت را بپذیر؛ هر چه که هستی حتی اگر نقصی هم داری آن را بپذیر؛ تنها آن هنگام قادری دست از جنگ با خودت برداری و آسوده باشی.

زندگی یعنی آموختن صلح. صلح با دیگران نه، با خودت.

عشق یک تجربه هست، ولی زبان بسیار مکار است. پس مراقب زبانت باش.

سکوت را بر خودت تحمیل نکن. هیچ چیز را برخودت تحمیل نکن. شادی کن؛ آواز بخوان، بگذار ذهنت خسته شود. آنگاه رفته رفته لحظات کوچکی از سکوت و آرامش واردت می‌شود.

تواناییعشق ورزیدن؛ بزرگ‌ترین هنر جهان است.

اگر بتوانی دیگری را همانطور که هست؛ بپذیری و هنوز عاشقش باشی؛ عشق تو واقعی است.

وقتی با عشق به دیگری بنگری؛ او والا می‌گردد و منحصر به فرد.

هرگاه عاشق باشی، احساس عجز کامل می‌کنی. درد عشق هم همین است. زیرا تو می‌خواهی هر کاری را برای معشوقت انجام دهی، اما می‌فهمی که کاری از دستت بر نمی‌آید. اما عشق یعنی همین که تمام فکرت؛ خدمت به دیگری باشد حتی اگر از عهده‌ات بر نیاید.

تو نمی‌توانی انسانی را تصاحب کنی، زیرا او یک شخص است. تصاحب فقط با اشیاء ممکن است. اگر هنوز به دنبال تصاحبی؛ عشق تو شهوت است.

اگر نتوانی با معشوقت ساکت بمانی؛ بدان که هنوز عاشق نشده‌ای.

تنها راه کسب عشق؛ از طریق همین عشق میسر می‌شود. هر چه بیشتر ایثار کنی؛ بیشتر می‌گیری.

والاترین انسان کسی هست که با عزمی شکست ناپذیر؛ انتخاب کند.

هر موجودی؛ یک سرود الهی است بی همتا؛ منحصر به فرد؛ تکرار نشدنی و غیر قابل مقایسه.

اگر بتوانی تماماً و یک دل عشق بورزی؛ از عمق دلت؛ زندگی تو سرشار از شادی و احساس می‌شود نه تنها برای خودت بلکه برای دیگران هم اصلاً تو برای دنیا برکت و نشاط خواهی شد.

اگر عشقی احساس نمی‌کنی؛ تظاهر نکن، سعی نکن نمایش بدهی که عاشقی حتی اگر خشمگینی بگو که خشمگین هستی و باش ولی حقیقی باش.

زندگی یک مسابقه و رقابت نیست پس دلیلی هم برای مقایسه خودت با دیگران وجود ندارد.

هیچکس نمی‌تواند تو را تغییر دهد. تنها خودت قادر به تغییر خودت هستی.

اصیل بودن و واقعی بودن نهایت زیبایی است.

اصیل بودن یعنی واقعی بودن خنده‌هایت، گریه‌هایت، نفرتت و عشقت و همه زندگیت باید واقعی باشد تا اصیل باشی.

آنان که طمع کارند؛ برای پر کردن احساس تهی بودنشان بارها و وزنه‌ها را با خود حمل می‌کنند.

هر وقت داشتی یه ادمی رو تو ذهنت بزرگ می کردی

جا واسه پشیمونی هم بذار . . .

متاسفانه توی قرن 21 “اسکل” به کسی‌ گفته میشه که

قلبی پاک و بی گناه و مهربون داره،آدم فروش و نا رفیق نیست و از پشت خنجر نمیزنه

کاش یکی پیدا میشد که وقتی میدید گلوت ابر داره و چشمات بارون ،

به جای اینکه بپرسه “چته ؟ چی شده ؟” ؛

بغلت کنه و بگه “گریه کن” ...

شب هایم می گذرد

بدون اینکـــه

دلم هوای آغوشت را داشته باشد

آغوشت ارزانی دیگران

من مهمان

پاهای بغل کرده ام هستم

و این آرامشم را حتی

با تو عـــوض نمی کنم

بعضی وقتا مجبوری تو فضای بغضت بخندی . . .

دلت بگیره ولی دلگیری نکنی . . .

شاکی بشی ولی شکایت نکنی . . .

گریه کنی اما نذاری اشکات پیدا شن . . .

خیلی چیزارو ببینی ولی ندیدش بگیری . . .

خیلی حرفارو بشنوی ولی نشنیده بگیری !

خیلی ها دلتو بشکنن و تو فقط سکوت کنی . . .

عادت ندارم درد دلم را ،

به همه کس بگویم ...

پس خاکش میکنم زیر چهره ی خنـدانم...

تا همه فکر کنند

نه دردی دارم و نه قلبی ...